اسوه‌هاي بندگي و عبوديت

 اگر چه براي هيچكس مقدور نيست تا رسم عبوديت را به طور كامل و تمام به جاي آورد، ولي لازم است كه هر كس به فراخور حال و قدرت خويش بر نعمتهاي بي‌حد و بي‌نهايت خداوند تبارك و تعالي سپاس بگزارد و شكرگزاري نمايد. از اين‌روست كه پيامبر مكرم اسلام، به اندازه‌اي عبادت مي‌كردند كه خطاب آمد:

ما اَنْزَلْنا عَلَيكَ الْقُرآنَ لِتَشْقي[8]

«ما قرآن را بر تو نازل نكرديم كه خود را به زحمت بيفكني».

اما با اين وجود مي‌فرمودند:‌ آيا بنده ی شكرگزار خداوند نباشم؟